Akşener etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Akşener etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

11 Kasım 2022 Cuma

Meral Hanım El-insaf!..


Ülkemizde hemen herkes Sn. Meral Akşener'i tanısa da ben de kısa bir anımsatma yapmak istiyorum. 

Akşener, Doğru Yol Partisinde siyasete başlamış... 28 Şubat mağduru Başbakan Erbakan'ın hükümetinde içişleri bakanı olmuş... MHP'ye geçmiş... Sonra da İYİ Parti'nin kurucusu ve genel başkanı olmuştur. 

Şimdilerde hem bu görevini sürdürüyor hem de ülkemizdeki 20 yıllık tek adam iktidarına muhalif olduğunu iddia eden 'Millet İttifakı'nda gündem ve rotayı belirleyen en etkili kişi olmaya çalışıyor. 

Sn. Akşener, tıpkı bir 'sınıf başkanı' gibi... 

Ancak bu sınıf başkanının çok önemli bir sorunu var! 

Çünkü onun, belirlemeye çalıştığı rotanın hedefi sapmış! 

Çünkü o hedefin odağında(12); tek adam iktidarı, yani AKP ile  MHP'nin "Cumhur İttifakı" yok! 

Çünkü O, hedefin odağına(12'ye) tek adam iktidarına karşı olduğunu bildiren "Emek ve Özgürlük İttifakı" kurucusu HDP'yi koymuş! 

Çünkü, O; HDP'li seçilmişlere, onların temsilcisi olduğu halklara, dillere, kültürlere, inançlara, özetle demokrasi ve toplumsal barışı için uzattıkları ellere karşı!  

İşte bunun için de her gün esip gürlüyor.

Peki ne yapmış, hangi suçları işlemiş HDP?

Birkaçını sayalım bakalım:

HDP parlamentoda; demokratik, eşitlikçi ve çoğulcu bir anlayışı sağlamak, 40 yıldan beridir sürmekte olan çatışmaları bitirmek, karanlıkta kalmış haksızlıkları aydınlatmak için 'meclis görüşmeleri' istemiş, 'yasa' teklifleri hazırlamıştır. Ayrıca, ülkede akan kanı durdurmak, barışı sağlamak için devlet yetkililerince hazırlanan "çözüm süreci"nde aktif görev almış, çatışan taraflarla uzlaşı için görüşmeler yapmıştır. 
 
Bu çabalar sonucu ülkemizde bir barış iklimi oluşmuş, halkımız güvenli, huzurlu, çatışmasız birkaç yıl yaşamıştır. (Ancak, tek adam egosuyla barış masası devrilince, yeniden başladı ölümler, çatışmalar ve kirli karanlık ilişkiler...).  

HDP kurulduğundan beri hep demokrasi ve barış istedi, bu uğurda çok bedeller ödedi! 

HDP belirlediği rotadan hiç sapmadı, aynı barışçı anlayışla yoluna devam ediyor. 
***
Sayın Akşener, sizin ülkücü geçmişiniz, Turan sevdanız beni hiç ilgilendirmez. Fakat siz devlette önemli görevler almış birsiniz, bir vatandaş olarak benim bu alandaki sizden söz etme hakkım olduğu için yazıyorum.  
*
Siz, 3 Kasım 1996'da, Balıkesir'in Susurluk ilçesinde meydana gelen kazanın hemen sonrasında istifa eden Mehmet Ağar'ın yerine bakan seçildiniz. Böylece Türkiye'nin en karanlık olaylarından birini aydınlatma görevi içişleri bakanı olarak size kalmıştı... 

O araçta bulunan eski Emniyet Müdür Yardımcısı Hüseyin Kocadağ, Mehmet Özbay kimliğini taşıyan ve 1970 lerden bu yana bir dizi suçtan aranan ülkücü Abdullah Çatlı ile sevgilisi Gonca Us kazada ölmüş sadece dönemin DYP Şanlıurfa Milletvekili Sedat Bucak yaralı kurtulmuştu...  

Hani bu karanlık-kirli olayı protesto eden vatandaşlar için Erbakan: "Gulu gulu dansı yapıyorlar." demişti ya… 

İşte bu olay hala karanlık! 

Fakat siz de 23 Eylül 2022 günü yani o karanlık olaydan 26 yıl sonra işte o Bucak'ın evine gidip onu çok mutlu ettiniz. 

Ve Susurluk öznelerinden Bucak: "Eski siyaset ve dava arkadaşımız Meral Akşener bizi ziyaret etti." dedi...

"Eski siyaset ve dava arkadaşınız Bucak'ın" olayı hala karanlık! 

Siz, şimdi başkalarının dedikodusunu yapmayı bırakın da o ‘Karanlık Susurluk’ öznesi Bucak ile neler konuştunuz onları anlatınız bakalım! 

Sahi, ne konuştunuz?

*
27 Mayıs 1995'ten bu yana her cumartesi günü Galatasaray Meydanı'nda oturma eylemleri düzenleyerek gözaltında kaybolan yakınlarının mezar ve kemiklerini arayan Cumartesi Anneleri... 

1989-1999 yılları arasında 'faili meçhul' siyasal cinayetlerde yaşamını yitirmiş 1964 kişi olduğu... Ve bu vahşi cinayetlerden 187'sinin, sizin içişleri bakanı olduğunuz 1996-1997 arasında olduğunu...

*
Meral Hanım, bir zamanlar siz ve HDP eski eş başkanı Selahattin Demirtaş birer politik rakiptiniz. İkinizin de hiç benzeşmeyen-uyuşmayan birer dünya görüşü vardı. Demirtaş, bunu bile bile, yıllardır suçsuz yere tutulduğu cezaevinden size çok samimi bir mesaj göndermiş ve: "Başak ile birlikte Meral Hanım'ın kapısını çalar, kahvaltıya geldik" -diyebilmişti. 

Bu mesaj, bir iletişim bir barış çağrısıydı! 

Fakat siz bu barış çağrıya:
"Güneydoğu'da şöyle bir gelenek var: Kan davalınız bile olsa kapınızı çaldığı zaman içeri alırsınız" bir 'töre cevabı' verdiniz.

Ve demek istediniz ki: 
"Misafirdir gelir çayını içer gider, evden çıktığı an düşmanlığımız devam eder!"  
 
Siz böyle demekle demokrasiye göre değil de ilkel töreye inandığınızı kanıtladınız.    

İşte bu mesajınız da bir savaş dilidir! 

Bu savaş dili ve anlayışına o kadar inanmışsınız ki, hiçbir işi doğru yapmıyor  dediğiniz iktidarın, tüm sınır ötesi harekat "teskere"lerini alkışlayarak imzalıyorsunuz. Çünkü siz, ölenlerin acısını, öldürenlerin geçirdiği bunalımları, ülkenin yok edilen kaynaklarını ve karartılan geleceği hiç mi hiç umursamıyorsunuz!     

*
Ve şimdi size sormak istiyorum: 

Acaba, ülkemize kin, öfke, kan, ölüm getiren, halkımıza büyük acılar ve yoksulluk yaşatan bu kötücül iklimde sizin hiç mi payınız olmadı?

Eğer olduysa özeleştiride bulunup halkımızdan özür dileyecek misiniz?

***
Şimdi de günümüze gelelim:
Tüm kamuoyu araştırmaları, ülkemizdeki tek adam saltanatının bitmesini isteyen çok önemli bir potansiyel oluştuğunu gösteriyor. Tüm olasılık ve istatistikler de HDP desteği almadan seçim başarısı kazanılmayacağını söylüyor. 

HDP aylar öncesinde bugünkü tek adam iktidarına karşı olduğunu bildirerek, önümüzdeki seçimler için ilkelerini açıklamıştı. Demokrasiyi önceleyen bu ilkeler günlerce tartışıldı, hiç kimse karşı çıkmadığı gibi, çokça beğeni aldı. 

Seçimler yaklaştığı için iyice sıkışan iktidar, düne kadar her ortamda terörist diyerek yaftaladığı HDP'nin peşi sıra İYİP'in kapısına da vardı.

Bunları bile bile Akşener susmadı, yine HDP'yi hedef alıp suçladı yine tribünlere seslenen ucuz konuşmalarına devam etti.  

Dürüstlükten yoksun bu söz ve tavırları duyan/gören herkes: Meral Hanım el-insaf!...dedi...  


Emin Toprak - DOSTÇA

         Diğer yazılarım için tıklayınız 

29 Haziran 2018 Cuma

Kaybetmek…


24 Haziran’da yüzde 86 katılım oranı ile yapılan bir seçim yaşadık. Kuşkusuz ki, seçimlerde katılımın fazla olması, uygun ortam ve adaylar için eşit şartlar sağlanması çok önemlidir.  1982 Anayasası için yapılan referanduma halkın katılım oranı yüzde 91,3 olmuş, “Evet” diyenler ise yüzde 91,4 olmuştu. Fakat bu Anayasa; içeriği ve o günkü ortam nedeniyle hiçbir zaman demokratik sayılmamıştı.

O halde 24 Haziran seçimini değerlendirirken de “uygun ortam ve adaylar için eşit şartlar ” olup olmadığına bakmak gerekir. Biz de öyle yapalım:

Seçime uygun ortam var mıydı?

-Hayır, OHAL vardı (o halde başka söze gerek kalmadı.)  

Peki, rakipler için eşit şartlar var mıydı?

-Adaylardan biri olan Erdoğan devletin tüm imkânlarını kullanma hakkına sahip ve dokunulmazlık zırhı içinde… Aday olan Demirtaş 2 yıl 4 ay 20 gün yani 870 gündür tutuklu (dikkat edin, hükümlü değil, tutuklu)… Diğer üç aday; İnce, Akşener ve Karamollaoğlu ise engelleme ve kısıtlamalar içinde yarıştı(!)…

(Her şey apaçık olduğu için artık sorulara kolayca cevap verebilirsiniz.)

Aslında bu seçim sürecini etkileyen o kadar çok etken var ki: bayram harçlıkları, imar affı, vergi affı, kamu kaynaklarının israfı, Adalet ve İçişleri Bakanlarının söylem ve eylemleri, TRT- YSK-YARGI-AA-..., tek havuza toplanmış medya gibi daha pek çok etken sayabiliriz. Ama sizler yukarıda kararınızı verirken, bu etkenleri hiç irdeleme gereği bile duymadınız. Değil mi?   

***

Kimileri bu satırları okurken; “Seçim bitti, atı alan Üsküdar’ı geçti, yenildiniz. Yerli ve milli tek adam sistemi kuruldu… Sen de oturmuş bahanelere sarılıyorsun!” Diyebilir…

Evet, haklılar bu seçim bitti ve biz haklı olanlar şimdilik kaybettik… Bizim ortak bir amacımız vardı: “korku ikliminden kurtulmak” şimdilik olmadı.

Peki, bu sonuç gelecekte de kaybedeceğimizi mi gösteriyor?

Peki, bu sonuç nedeniyle birbirimize kara çalıp, parçalanacak mıyız?

Peki, korkup yılacak mıyız?

-Hayır!...

Tarih, toplumların özgürlük ve özgünlükleri için verdikleri mücadelenin hikâyesidir. Ayrıca her mücadeleyi haklılar kazanır, diye bir kural da yoktur. Yenilmek, kul olmak ve tutsak olmak değildir.

Kuşkusuz seçim sürecinde partilerin, grupların, kişilerin eksikleri, yanlışları olmuştur. Bu hatalardan ders alıp bir daha tekrarlamamak, gelecek için planlar yapmak, her grubun kendi işidir, grupta; tartışmak, eleştiri ve özeleştiri araçları kullanmak, değerlendirme yapmak, gerekli kararlar almak doğrudur, gereklidir. Ancak bunlar her grubun iç işleri olduğundan, çözümü o gruba ve zamana bırakılmalıdır.

Eğer aydınlık günlerde yaşamak ve torunlarımıza güvenli, demokratik bir gelecek istiyorsak, birbirimize kara çalıp, parçalanmadan çoğalmamız gerekir. Şimdi daha öncelikli olarak yapmamız gereken işlerimiz var, onlara odaklanmalıyız. Tek adam düzenine karşı olanların ortak hedefi; “korku ikliminden kurtulmak” için, bir birliktelik kurmak olmalıdır.

Nasıl oluyor da; özgürlüğün, adaletin olmadığı,  yoksulluğun, yolsuzluğun, yasakların çok olduğu bir düzene, en büyük desteği, en çok sıkıntı çeken yoksullar veriyor?

Bu soruya “cahil-cehalet” demeden, o insanlarla tanışarak, selamlaşarak onlara; onların değerli, bizim ise dost olduğumuzu anlatarak ulaşmak gerekir. Ayrıca bu konu, toplum ve davranış bilimcilerce araştırmalı, dünya örnekleri incelenmeli, olumsuzluklara çözüm getirecek hayatın içinden uygulamalar paylaşılmalıdır.

Böylece, olup-bitenlerin henüz ayırdında olmayan, ya da korku ikliminde kendisine çıkar bir yol bulamadığı için çaresizce susmayı yeğleyenlere ulaşıp, onlara ışık tutmalı, onlara yalnız olmadıklarını göstermeliyiz.

Barışmak-Büyümek-Bölüşmek… Diye ne güzel bir slogan bulunmuştu. Bunun gerçekleşmesi için hiçbir engel yoktur. Yeter ki samimi olarak çalışalım.


Yazarın diğer yazıları için tıklayınız