SOSYAL PSİKOLOJİ

Psikoloji ve sosyoloji benzer amaçla insanlığa hizmet üreten iki bilimdir. Bu alanlarda çalışan psikolog ile sosyologların görevi: birey ve toplum yaşamını iyileştirmektir. 

Psikologlar, bireyin duygusal-sosyal tepkimelerini inceler, kişide farkındalık yaratılır. Sosyologlar ise toplumdaki tüm birey, kültür, örgüt, kurumların sosyal davranışlarını inceler, yaşamsal kolaylıkları araştırırlar. 

Savaş ve çatışmalar, büyük toplumsal sorunlar doğurunca; çözüm-çare bulucu bir bilim daha aranmıştır. 

1908 yılında İngiliz psikolog Mcdougall ile Amerikan sosyolog 'Sosyal Psikoloji' adıyla birer kitap yazmışlar. 

1924'de Edward Alsworth Ross ise, yazdığı Sosyal Psikoloji kitabı ve çalışmaları nedeniyle 'Sosyal Psikoloji' biliminin kurucusu sayılmıştır. 

Böylece ben size; "eğitim (pedagoji) bölümü" öğrencisi olduğum yıllarda, ilgimi çeken bilim alanlardan biri olan: Sosyal Psikoloji ve tarihçesini kısaca anlatmış oldum. 

Peki, Sosyal Psikoloji nedir, insanlık için neler yapıyor?  

Sosyal psikoloji insanların, sosyal (toplumsal) çevresinde oluşan; duygu, düşünce, his davranış, bakış, inanç ve hedefleri inceleyen, değiştirebilen bir bilimdir. Bu değişimle de sağlıklı toplumu oluşturacak bir gücü, yani dayanışma sinerjisini ortaya çıkarıyordu. 

Ancak, fırsatçılar sinerjiyi toplumun refahı için değil, kendi çıkarları için kullanırlar. Ve ölümüne destekleyen taraftarlar için değişmez: 'Hükümdar' olurlar. İşte bu yüzden Sosyal Psikoloji'ye: 'Sürü Psikolojisi' de derler. 

'Sürü Psikolojisi' diyenler hiç de haksız değiller! 

Çünkü, hemen herkes öğrendi, gördü bildi ve kabul etti ki: 

Büyük halk desteği alarak iktidar olan tüm otokrat-emperyalist-faşist liderler, sürü psikolojisinin yaratıklarıdır. Bu yaratıklar saltanatları daim olsun isterler. Bunun için de yalan-algı üretip halkı zıt kutuplara ayırıp birbirine "düşman" eder ve vuruştururlar. 

Bu taktiklerle çıkan sömürü savaşları; nice canın kanını akıtmış, doğayı, kentleri yakmış-yıkmış-yok etmiş, kaynakları tüketmiş... 

Ve daha doğmamış torunlara da miras olarak: kin-öfke-düşmanlık bırakmıştır. 

Kısacası; sürü psikolojisi ile uyutulanlar eğer uyanmazsa, o zalimler de ülke/dünya çapında sömürü savaşlarına devam edecektir. Yani zalimler, halkın gücüyle halklara zulüm etmeye devam edecekler...  

***

1950'li yıllarda, 'dünyadan habersiz' bir çocuktum.

Çok sonra öğrendim ki: yorgun-yoksul bir dünyaya doğmuşum.

25 yıl arayla iki 'Dünya Savaşı' da ben doğmadan yaşanmış.

Yaşadıkça; duydum, gördüm, okudum, anladım ki; savaşın acı-yoksulluk-yokluk-enkazları bitmemiş. Barış içinde yaşaması gereken komşular, savaş yüzünden; kuşkulu, korkulu, güvensiz... Kimileri de birbirine düşman olmuş.

İki kutba bölünen dünyamız, savaş galibi iki süper gücün kanatları altına sığınınca da birbirine can düşmanı iki dünya oluşmuş...

 

Emperyalist-otokrat devletlere ABD, demokratik-sosyalist devletlere de SSCB "hami" olmuş. 

Ve aralarında düşmanca bir yarış başlamış. 

ABD; 1947'de sosyalist-komünist devletlere karşı olan devletlere destek  amacıyla Marshall Planı'nı başlatmış ve 1949'da güvenliği sağlamak için  de askeri-siyasi bir güç olarak NATO'yu kurmuş.  

NATO'nun askeri ve siyasal olarak güçlenmesi, sosyalist ülkeleri tedirgin etmiş. Ve bu duygu 1955'de Sovyetler Birliği'nin, sosyalist ülkelerle bir olup 'Varşova Paktı'nı kurması için bir gerekçe olmuş. 

NATO emperyalist şemsiye altına toplanan devletleri, Varşova Paktı ise sosyalist şemsiye altındaki devletleri ve düzenleri koruyacakmış.  

Emperyalist güçler dünya savaşının yarattığı korkuları yaşamamak için,  dünya savaşı istemiyormuş. Ancak bölgesel çapta ve sadece 'geri bırakılan' ülkelerde işgaller ve çıkar savaşları devam ediyormuş. Örneğin Kore, Vietnam, Küba ... gibi birçok ülkede kaynak-emek sömürüsü yapılırken pek çok insanlık ve savaş suçu da işlenmiş. 

*

Düşünüp yorum yaptığım yıllarda da:

İnsanlar, 'zaman her şeyin ilacıdır' anlayışıyla olup bitenleri sessizce izliyor, yaşamak için: acıları unutmaya, yaraları sarmaya çalışıyordu. 

Küçük bir azınlık hiç boş durmuyor, yeni sömürü alanları arıyordu...

İşte böyle bir dünya ve iklimde hayat devam ediyordu. 

1960'lı yıllar özellikle NATO şemsiyesine sığınan otokrat-emperyalist-faşist devletler için korkulu yıllardı. Yurdumuz ve dünyanın yurtsever  antiemperyalist anlayışa sahip gençleri bulundukları kentin meydanlara sığmayan coşkulu mitingler yapıyordu.  

Gençler: Karl Marx, Friedrich Engels, Lenin öğretisiyle, Mao Zedong, Che Guevara, Fidel Castro, Ho Şi Minh ... gibi önderlerin uygulamalarını takip ediyor. Ülkelerinin: sömürüsüz-demokratik-özgür tam bağımsız olmasını istiyordu. Böyle bir dünya kurmak için de işçi-köylü-gençlik-akademi el ele tutuşmuşlardı.

Dünyada bazı küçük çaplı savaşlar olsa da artık dünya savaşlarının yerini soğuk savaşlar almıştı. 

Soğuk savaş, dünya tarihinin önemli olaylarından biri ve bu savaşın asıl silahı da sosyal psikoloji olmuştu. Çünkü, otokrat-emperyalist-faşist liderler, ülkelerindeki korku iklimini sosyal (sürü) psikoloji yöntemleriyle sindirip susturuyor. Ve bu zalimler ancak halkın gücüyle yok oluyorlardı. 

İki süper güç arasında her gün 'savaş çıktı-çıkacak' diye askeri ve siyasi gerginlik çıkardı.

Nihayet 1991 yılında 'Berlin Duvarı' yıkıldı. 

SSCB, kapitalist anlayış ile soğuk savaş yöntemleriyle içten içe çöktü ve parçalandı. 

Rusya, otokrat Putin önderliğinde emperyalist-kapitalist yelpazede yerini aldı. 

Komünizm dünya genelinde bir çöküş yaşadı. 

Soğuk savaş dönemi son buldu. 

Ve dünyanın tek süper gücü ABD oldu.

*

Şimdi de güncel bir haberle yazımızı noktalayalım:

ABD'yi otokrat bir lider olan Donald Trump yönetiyor!

Münih Güvenlik Konferansı'nın davetlisi olan ABD Başkan Yardımcısı JD Vance 14 Şubat günü: nezaket ve diplomasi kuralarını çiğneyen üstenci bir tavır ve dille Avrupa liderlerine seslendi! 

Toplantıdan sonra da Adolf Hitler'in Nazi rejimi ve ideolojisine bağlı aşırı sağcı "Almanya için Alternatif Partisi" (AfD) lideriyle bir araya geldi. Ve böylece faşizmin savunucusu olduğunu kanıtladı. 

Münih Güvenlik Konferansı (MSC) Başkanı Christoph Heusgen bu saygısızlığı kabul etmedi. Gözyaşları dökerek duygusal bir konuşma yaptı ve başkanlık görevini bıraktı. 

Emin Toprak - DOSTÇA